محترم محمد ولی
داودزی : مقر ما جهان است !؟
هوابندی داودزی وزیر داخله رژیم‌گذشته و عضو رهبری مجمع ملی ؛ برای نجات افغانستان که بیشتر صبغه طنز گونه دارد
آو در مصاحبه ای با افغانستان انترنیشنل بجواب سوالی که مقر شما در ترکیه است گفت نه مقر ما جهان است ، باز گفت می‌خواهیم اراده ملت را تمثیل کنیم و سپس افزود رهبران خارج از افغانستان چشم امید ملت هستند.
مقر شان جهان است گویا لامکان اند زیرا بر فراز جهانی متشکل از پنج بر اعظم در پر‌واز اند وچون پرندگان مهاجر از پنج اقلیم .
لذت می‌برند
اراده ملت را تمثیل می‌کنند؛اراده شخص یعنی آنچه از نیت بعمل نیامده باشد اما اراده ملت امیدها ، نیات ، تصامیم ، باورها و اراده های میباشد که تمثیل آنرا به نمایندگان انتخابی ، صاحب صلاحیت ، نیک اندیش ، با وجدان ، دارای سجایای ستوده ملی ، نیت برای حفظ،منافع مردم ، حاکمیت و‌تمامیت ارضی باشند ، این گروه جهان‌شمول مستقر در ۵ قاره در ۲۰ سال از آزمایش مردم ناکام و فاقد سجایای ذکر شده در بالا برآمدند. ۲۰ سال درخدمت اشغال بیگانه بودند، نه حامی حاکمیت ملی بودند و نه از منافع مردم نمایندگی و حمایت می‌کردند.
حد اقل یک صفحه سفید از ۲۰ باب کتاب ۲۰ سال اشغال به مردم نشان داده می‌توانند؟ آنهم به شرط آنکه دروغ نگویند و به چشمها خاک نزنند . همینکه خودرا ممثل اراده مردم جا می‌زنند جعل و دروغ بزرگ نیست آیا همین جعل برای بیان هویت شان کافی نمیباشد؟
رهبران خارج از کشور چشم امید ملت ؛ چه خوب می‌بود اگر کلمه رهبر را اینطور آلوده نمیساختند و چشم مردم را اینقدر نابینا نمی‌دانستند و امید مردم‌را وسیله سیاسی مطبوعاتی نمیساختند .
دراین گروه جهان‌شمول انانی شامل اند که یک حرف در تقبیح اشغال نمی‌گفتند و یک قدم در رفع این معضلات که در ذیل ذکر میگردد بر نمیداشتند تا مردم‌امیدهای از دست رفته را در وجود این گروه و دیکر گروه‌های مدعی نمایندگی مردم می‌دیدند:
۱-- فساد گسترده اداری و اخلاقی .
۲-- دزدی و‌چپاول.
۳-- تقسیم حوزه های قدرت بربنیاد سمت و منطقه و قوم که باعث تضعیف حاکمیت دولتی شده بود آغای داودزی بحیث وزیر داخله رژیم درین عرصه چه کاری انجام داد ؟
۴-- جدال های بحران آفرین برای قدرت و ابتذال انتخابات‌های ریاست جمهوری و اعلان های حکومت‌های دوگانه و موازی .
۵-- تقلب ،دروغ و مردم فریبی .
۶-- غصب ملکیتهای شخصی ودولتی .
۷-- بالاخره یکجا با آمریکا و ناتو آمدن و یکجا با آنها فرار نمودن که هیچ وجهه ملی و افغانی برایشان باقی نماند .
نتیجه
مقر ندارند زیرا تا در بیرون اند وطن ندارند ، اراده ملت را تمثیل نمی‌کنند زیرا با ملت نیستند و ملت از آنها متنفر است .چشم امید ملت نیستند زیرا چشم امید و وسیله دست اشغالگران بودند و شاید حالا هم باشند .
در جای دیکر گفت برای آزادی افغانستان کار می‌کنند این گروه خانه خراب چقدر پر رو است در ۲۰ سال اشغال عریان و مستقیم آمریکا و ناتو‌چرا صدای آزادی را بلند نکردید و از مظالم اشغال در ویرانی کشور و کشتار مردم شکنجه و زندان اشغالگران نام نبردید که حالا صدای آزادی بلند میکنید آزادی را هم طبق منافع خودتعبیر میکنید درسرزمینی که یک عسکر بیگانه نباشد شعار آزاد سازی جاذبه ندارد شعاری وضع کنید که موافق حال کشور باشد .
عشقری چه خوب گفته است
جان من از خودستایی درگذر
خجلت آرد آخر این لاف و پتاق