محترم عبدالقیوم میرزاده
جشن استرداد استقلال مبارک باد
هلند، اگست ۲۰۲۵
افغانستان و مردمش بنابر موقعیت سوق الجیش کشور شان در آزمنهٔ تاریخ پر فراز و نشیب با مداخلات آشکار و پنهان و تجاوزات مسلحانه و غیر مسلحانه مواجه بوده است و در سیر تاریخ موجودیت خویش دراین راه قربانی های بیشماری را متحمل و متقبل گردیده است. در همین راستا در دوران تجاوزات استعماری اروپایان هم از مسیرنواحی غربی، شمالی و شرقی قرار داشته و بعد از تسلط استعمار گران انگلیس در نیم قارهٔ هند بمنظور جلوگیری از پیشروی های روس ها جانب بحر هند افغانستان نیز بار دیگر در محراق توجهٔ استراتیژیست های انگلیسی قرار گرفت.
انگلیس ها تا سال های ۱۸۲۰ -۱۸۳۰ تقریباً نیم جهان را تحت اوامر خویش درآورده و در بسیاری از کشور های جهان قوای خویش را متشکل از افسران انگلیسی و سربازان بومی پیاده ساخته و پهنهٔ سلطه اش را هموار کرده و میگفتند که در امپراطوری ما آفتاب غروب نمیکند. آنها با همین نخوت و کبر از آغاز سال ۱۸۳۹ بر کشور ما نیز تازیدند بی خبر از آنکه مردم آزادهٔ افغانستان هیچگاهی تن به ذلت و خواری وفرو دستی نداده و تا سال ۱۹۱۹ سه بار تلفات بزرگ انسانی را بر قوای متجاوز انگلیسی وارد آورده و انگلیس ها سر انجام در سال ۱۹۱۹ شرمندگی شکست فاحش را متحمل گشته و استقلال سیاسی کشور ما را طی موافقتنامهٔ برسمیت شناختند.
استقلال کشور ما از انگلیس با نام شاه آزادی دوست و ترقی خواه کشور ما امان الله خان غازی عجین است. امان الله خان و استقلال افغانستان مفاهیم یکسانی را برای فرد فرد کشور ما بازگویی میکند. این شاه آزاد منش و مردم دوست دقیقاً در روز اعلان پادشاهی یعنی فبروری ۱۹۱۹ طی سخنرانی عمومی برای مردم اعلام داشت: «ای ملت معظم افغانستان! من هنگام شهادت پدر، وکالت سلطنت را در کابل داشتم و اکنون به اصالت آن بار سنگین امانت را متوکلاً و معتصماً بالله به عهده گرفتم. وقتی که ملت بزرگ من تاج پادشاهی را بر سر من نهاد، من عهد بستم که بایستی دولت افغانستان مانند سایر قدرت های مستقل جهان در داخل و خارج کشور آزاد و مستقل باشد. ملت افغانستان در داخل کشور آزادی کامل داشته و از هر گونه تجاوز و ظلمی محفوظ و مردم فقط باید مطیع قانون باشند و بس.»
او همچنان بتاریخ ۱۵ می ۱۹۱۹ درسخنرانی پر شور آزادیخواهانه در مسجد عیدگاه خطتب به مردم افغانستان بیان داشت: «ای مردم شجاع و با ایمان افغان! ای شیرمردان! حکومت برتانیه فریبکارانه و بیشرمانه دو مراتبه کشور محبوب ما را مورد حمله قرار داد و پنجه کثیف شان را در منطقه فرو می‌برند و می‌خواهند کشورما را که آباء و اجداد ما در آن دفن شده مضمحل سازند، عزت و آبرو وهم شخصیت و خصلت افغانی ما را نابود سازند، آزادی و خوشبختی ما را از بین ببرند. . .» همچنان علاوه کردکه: «ای افغانهای شجاع و دلیر! درین سرزمین پدران و نیاكان مان قربانی دادند و در همین خاك دفن گردیدند، افغانستان عزت، ابرو و خانهٔ مشترك ماست و مخالفین این سر زمین ما را به چیزهای ناچیز متفرق و دچار مشكلات ساخته اند»
امان الله خان همچنان بتاریخ سیزده اپریل سال ۱۹۱۹ در حضور اعضای دربار، نمایندگان دول خارجی و جمعی از مردم، بار دیگر در رابطه با اعلام استقلال افغانستان سخنرانی کرد. او در این سخنرانی که سفیر انگلیس نیز در آن حضور داشت گفت: «من خود و مملکتم را از نگاه داخلی و خارجی کاملا آزاد و مستقل و خود مختار اعلام نموده ام. مملکت من از این به بعد مانند سایر ممالک و قدرت‌های جهان، مستقل خواهد بود. به هیچ قدرت خارجی به اندازه مویی هم اجازه داده نخواهد شد که در مسائل داخلی و خارجی ما مداخله نماید و اگر کسی خواسته باشد به این امر دست زند گردنش را با این شمشیر خواهم زد.» سپس امان الله خان رو به سوی نماینده انگلیس در کابل کرد و گفت: «ای سفیر آنچه من گفتم فهمیدی؟» و سفیرانگلیس در پاسخ گفت: «بلی.»
بعد از همین بیانیه های پرشورو آزادیخواهانه در سراسر کشور جهاد علیهٔ قوای متجاوز انگلیسی اعلام گردید و تقریباً همهٔ ملت افغان آمادگی شان را برای حصول استقلال سیاسی کشورشان از انگلیس به شاه ترقی پسند و آزادیخواه شان اعلام داشتند و به این ترتیب طبل جنگ علیهٔ قوای متجاوز انگلیس نواخته شد که بعد ازتلفات و قربانی های بیشمار بلاخره انگلیس ها حاضر به متارکه گردیده و بتاریخ ۱۹ اگست ۱۹۱۹ با امضای معاهدهٔ عدم دخالت در امور داخلی و خارجی افغانستان طرف انگلیسی استقلال افغانستان را برسمیت شناخت و این روز منحیث جشن ملی همه ساله از طرف تمام مردم افغانستان گرامی داشته تجلیل میگردد.
اما برای مردم ما این استقلال و آزادی و هم خود شخصیت بزرگ ملی امان الله خان از کدام اهمیت ملی برخوردار است؟
سیر زمان بخوبی مینمایاند که در کشور عزیز ما افغانستان بر علاوهٔ سایر سمبول ها و نماد های ملی که مظهر اتحاد و همبستگی مردمان ما میباشد شخصیت امان الله خان و استقلال کشور از جملهٔ پل های مستحکم و عامل پیوند مستحکمی اند که میان همه مردمان کشور از احترام برخوردار گردیده، استحکام یافته و مورد پذیرش همهٔ مردم قرار گرفته است وهمه با افتخار و مباهات در محور آنها تاریخ، هویت، فرهنگ و ارزش های ملی خویش را میبینند و به آن بی چون و چرا باورمند هستند. این نماد ها برای هر افغان حیثیت هستی را داشته و در نبود و تخریب آن نابودی ملت خویش را میبینند. مادران در تحت همین نماد هستی هر افغان به فرزنداش می آموزد که در پهلوی من مادر، مادری دیگری هم وجود دارد که وطن نامندش و ما همه در دامان او زاده و به حیات ادامه میدهیم مهر آنرا در سینه و وجو و آزادی آنرا باید گرامی داشت و به پاسدارانش که خون خویش را در پای آزادی میهن قربان کردند سر تعظیم فرود آورد.
پاینده باد افغانستان عزیز
فرخنده باد سالروز استرداد استقلال میهن آزادهٔ ما